கும்மியடிக்க வாங்க.........

இது நம்ம பதிவுலகத்தில அடிக்கிற கும்மியில்லைங்க.......ஏற்கனவெ நம்ம பாட்டன், பூட்டன் அடிச்ச கும்மிங்கோ.

பஞ்சப் புலம்பல்:

சென்னை மாகாணம் அதுவரை சந்தித்திராத பஞ்சத்தை 1866 ஆண்டின் துவக்கத்தில் சந்தித்தது. தலைவிரித்தாடிய பஞ்சத்திற்கு பலியானோர் கணக்கிலடங்கா. தமிழ் வருடம் "தாது" 1876-1877 ஆண்டுகளில் பஞ்சத்தின் கோரம் உச்சகட்டமாய் தலைவிரித்தாடியது. இதை "தாதுவருடப் பஞ்சம்" என்றழைத்தனர்..

பஞ்சத்தின் கொடுமைகள் ஒருபுறமிருப்பினும், அதையும் பதிவாக்கி வரும் தலைமுறைக்கு கொடுத்துச் சென்றிருக்கின்றனர் நம் பழந்தமிழர்.

காலங்காலமாக, வாய்மொழிப் பாட்டாக இருந்த பஞ்ச காலக் கொடுமைகளை கும்மிப் பாட்டாக பாடி வந்தனர். அந்த பஞ்ச கொடுமைகள் வாய்மொழிப் பாடல்களாகவும், சில ஏட்டுச் சுவடிகளாகவும்,  இருந்தவற்றை தொகுத்து, பஞ்ச கும்மிகள்" என்ற ஒரு புத்தகத்தை வரலாற்று ஆய்வாளர், புலவர்.செ.இராசு தொகுத்திருக்கிறார்கள். "காவ்யா" நிறுவனத்தின் வெளியீடு.  விலை ரூ60/-

பஞ்சத்தின் கோர முகங்களை படமெடுத்து காட்டிவிட்டுச் சென்றிருக்கும் நம் பழந்தமிழர் மொழி ஆளுமை ஆச்சரியப்பட வைக்கின்றன. அரசர்குளம் சாமிநாதன் இயற்றிய பஞ்ச கும்மிகளில் சில பாடல்கள் உங்கள் பார்வைக்காக.....

  என்ன செய்வோம் சோசியரே மழை
      எப்போது பெய்திடும் என்பாரும்
  ஈசா, செக தீசா, விசு வேசா, கைலாசா, - இது
      என்ன கொடுமையோ என்பாரும்.

 
  வீணாய் விதைத்த விதையிருந்தால் இந்த
       வேளைக்கு உதவுமே என்பாரும்
  விளையும், மழை பொழியும், எனப், பழநெல்லுகள், முழுதும்-முனம்
        விற்றது மோசந்தான் என்பாரும்


  ஆதியிலே ,விதை தூவையிலே, ஒரு
        ஆந்தை அலறியது என்பாரும்
   ஐயோ மழை, பெய்யாவிடில், வையம் இனி, உய்யும் வகை,
        ஆதாரம் வேறில்லை என்பாரும்


   துய்யிது மோசம் என்பாரும், பயிர்
        எல்லாம் கருகியது , என்பாரும்
   ஏதோ, இது சூதோ, சனி தீதோ, புவி மீதோர்- மழை
        இல்லாமல் போச்சுதே என்பாரும்


   நாயகியே இந்த  வாறு பூலோகம்
        நடுங்கி மயங்கிடும் நாளையிலே
   நலமாகிய, பல தானியம்,விலையானது, சில நாளையில்
        நாளுக்கு நாளாய் குறைந்ததடி.
        

தாயின் பரிதவிப்பு:

 

   பாலகனில்லை, என்றே தலமெங்கும்
        பணிந்தொரு கோடி தவம் புரிந்தேன்.
   பரிபூரணன், உமையளொடும், திருமாலின் அருளாலே உயர்
        பாங்குடன் உங்களைப் பெற்றெடுத்தேன்.


   பாகென்னும் சர்க்கரை முக்கனி போல் ,மொழி
        பாலகரே நீங்கள் பசித்தழுக
   பார்த்தேன், பழியேற்றேன், பொருள் தோற்றேன், இது தூர்த்தேனிது
        பாவமென்பாள், பரிதாப மென்பாள்.


   கையைப் பிடித்த என் மன்னவரே, பிள்ளை
        கஞ்சிக்க ழுகுதே, என்ன செய்வேன்
   களையாகுதே, விழி சோருதே, பழி நேருதே, ஒழியா-இது
        கவலையென்பாள், பிள்ளை சவலையென்பாள்.

தந்தையின் பதில்:

   சங்கு வெள்ளை, மோழைக் காளையை, நான் செவ்வாய்
         சந்தையிலும், வீதி மந்தையிலும்
   சலியா, துளம். மெலியாமலே, பலபேரிடம் நலமாகவே
         தையல ரேவிலை கூறி வந்தேன்.

  மாடாடு விற்போரைக் கண்டேன் அல்லால்-இதை
         வாங்குவோரைக் கண்ணில் காணேனடி
  மானேயடி, தேனே, வினை, தானே, இனி நானே-மனம்
         நாடிவந்தேன், எங்கும் ஓடி வந்தேன்.


  தோகைய ரே, காட்டில் கீரை பறிக்கத்
         துரிதமாய் எங்கெங்கும் போய்ப் பார்த்தேன்
  சுடராகிய, கொடிதாம், வெயில் படலால், மிக அடிவேரோடு
         சேர்ந்து கருகியே போச்சுதடி


  மாரியப்பன், முத்துவீரன், குமாரன்
        வைரவன் மற்றுள்ள பேரையெல்லாம்
  வரகோர், படி, தருவாய், உனை, மறவேன், என ஒருநாள் பகல்
        மட்டும் நின்று கெஞ்சிப் பார்த்தேன்.


  அன்னம் கண்டு அஞ்சுநாள் ஆச்சுதென்றார், அவர்
        ஆண்மையும், செல்வமும் போச்சுதென்றார்.
  அன்னமாம் நடை, மின்னலாம் இடை, கன்னலாம் மொழி- என்னவேவரு
        ஆரண்கே மனம் நொந்தேனடி....

  __/\__