அம்மா.............................

நேற்று இரவு நண்பர் ஒருவரின் வீட்டிற்குச்  சென்றிருந்தேன். அப்போது மணி இரவு பத்து. நண்பரின் மனைவியும் குழந்தையும் ஊருக்கு சென்றிருந்தார்கள். கையிலிருந்த தன் சாவியில் கதவை திறந்து உள்ளே தாழிடும் போது, ஒரு வயதான குரல்..

நன்றி:

by Jinson Joseph Elayidom

www.getjins.com

                                                                     

ஏங்கண்ணு  வந்திட்டியா?  சீக்கிரம் வந்து படுத்துக்கலாமுல்ல,  பனி காலத்தில வெளில சுத்திகிட்டு.......??

ம்ம்...ம்ம்....நீங்க சாப்பிடீங்களா?  சரி தூங்குங்க.........என்று  சொல்லிவிட்டு, அவரின் பதில் கேட்காமல் அவர் இருந்த அறையைத் தாண்டி என்னை அழைத்துச் சென்றார் நண்பர்.

மீண்டும் அவர் குரல்....ஏங்கண்ணு யாரு வந்திருக்கா கூட?  காலடி சத்தத்தை கேட்டுருப்பாரென்று நினைத்தேன்,

நண்பர் வந்திருக்கார். என்று சொல்லி, என்னை உள்ளே அவர் அறைக்கு அழைத்துச் சென்றார்.

இரவு ஒரு மணிவரை பேசிக் கொண்டிருந்தோம். காலை 5 மணிக்கு விழித்து,  முகங்கழுவிக் கொண்டு டீ குடிக்க  வெளியே கிளம்பினோம்..  முன் அறையை தாண்டும் போது,

" ஏங்கண்ணு ? இந் நேரத்திலே முழிச்சிகிட்ட"?  டீ போட்டு தரட்டுமா?? மீண்டும் அம்மாவின் குரல். 

வேண்டாம், வெளியில போயி குடிச்சிக்கிறோம் என்ற நண்பரின் பதிலை ஏற்காமல்,

"இரு சாமி, நிமசத்தில டீ போட்டு தாரேன்". என்றபடியே போய் ஒரு நல்ல டீ கொண்டு வந்து கொடுத்து விட்டு,

"வெறு வயித்தில வெளிய போக வேண்டாங் கண்ணு, இருங்க ரெண்டு தோசையூத்தறேன், சாப்டுபோட்டு புறப்படுங்க"....என்றார்.

இவங்க எப்பத் தூங்கி எப்ப விழிக்கிறாங்கன்னே தெரியலையே?????இந்த வயதிலும் இவ்வளவு வளர்ந்த மகனின் மேல் எவ்வளவு அன்பு கொண்டிருக்கிறார் என்று எண்ணியபடி, வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

                     ஐயிரண்டு திங்களாய் அங்கமெல்லாம் நொந்து பெற்றுப்
                    "பையல்" என்ற போதே பரிந்தெடுத்துச்-செய்யவிரு
                    கைப்புறத்தில் ஏந்தி கனகமுலை தந்தாளை
                     எப்பிறப்பில் காண்பேன் இனி.

என்ற  பட்டினத்தாரின் பாடல் வரிகள் ஏனோ  நினைவிற்கு வந்தன..........

தொல்காப்பியர் தொட்டு, சங்ககாலம் முதல் பின்னால் வந்த பாரதிவரை, எல்லோருமே, காதலியைப் பற்றி . தலைவனைப் பற்றி, நாட்டைப் பற்றி, சமூகம் பற்றி, இயற்கையழகு பற்றி இப்படி எவையெவற்றையெல்லாம் பாடியிருந்தாலும், மனைவி பற்றியோ, தாயைப் பற்றியோ பெரும் புலவர்கள் யாரும் பாடியதாக நினைவில் இல்லை. அன்னையும் பிதாவும் முன்னெறி தெய்வம், தாயிற் சிறந்ததொரு கோவிலும் இலை என்ற ஒரு சில வரிகள் தவிர.. 

பட்டினத்தடிகள் கூட தன் தாய் இறந்தபோது சிதைக்கு தீ மூட்டும் போதுதான் தாயின் பெருமைகளை நினைவு கூர்ந்து பல பாடல்கள் எழுதியிருக்கிறார்.

                             முந்தித் தவங்கிடந்து, முன்னூறு நாள் சுமந்தே
                             அந்திபகலாச் சிவனை ஆதரித்து- தொந்தி
                            சரியச் சுமந்து, பெற்ற தாயார் தமக்கோ
                            எரியத்தழல் மூட்டுவேன்.....

                            நொந்து, சுமந்து பெற்று,  நோவாமல் ஏந்தி முலை
                            தந்து, வளர்த் தெடுத்து தாழாமே-அந்திபகல்
                           கையிலே கொண்டென்னைக் காப்பாற்றும் தாய் தனக்கோ
                            மெய்யிலே தீ மூட்டுவேன்.

                            அரிசியோ நானிடுவேன், ஆத்தாள் தனக்கு,
                            வரிசையிட்டுப் பார்த்து மகிழாமல்-உருசியுள்ள
                            தேனே, அமிர்தமே செல்வத்திர வியப் பூ
                             மானே என அழைத்த வாய்க்கு..

                             அள்ளியிடுவ தரிசியோ, தாய் தலைமேல்
                             கொள்ளிதனை வைப்பேனோ கூசாமல்-மெள்ள
                             முகமேல் முகம்வைத்து முத்தாடி என்றன்
                              மகனே என்றழைத்த தாய்க்கு.

                           வெகுதே தீயதனில் வெந்து பொடி சாம்பல்
                           ஆகுதே, பாவியேன் ஐயகோ-மாதக்
                            குருவி பறவாமல் கோ தாட்டி என்னை
                            சுருதி வளர்தெடுத்த கை....

                              முன்னையிட்ட தீ முப்புறத்திலே
                             பின்னையிட்ட தீ தென்னிலங்கையிலே
                             அன்னையிட்ட தீ அடிவயிற்றிலே
                             யானுமிட்ட தீ மூள்க மூள்கவே....

காதற்ற ஊசியிம் வாராது  காண் கடைவெளிக்கே.. என்று கூறி .முற்றுந் துறந்த பட்டினத்தாருக்கே, தாயின் இறப்பை தாங்க முடியவில்லை யென்றால் நாமெல்லாம் எம்மாத்திரம். தாய் பற்றை துறக்கக் கூடாது, துறக்கவும் முடியாது என்பதை சமூகத்திற்கு விளக்கும் வண்ணமாக அமைந்திருப்பது பட்டினத்தாரின் வாழ்வு.